نوعي اورينگ يا درزبند مكانيكي به شكل چنبره ميباشد. اورينگها اغلب از جنس الاستومر و داراي سطح مقطعي گرد ميباشند. اورينگ بهطور رايج به گونهاي طراحي ميشود كه در يك شيار نشسته در طول فرايند مونتاژ بين دو يا چند قسمت فشرده ميشود و سبب ايجاد يك آببند مكانيكي در ميان قسمتها ميشود.
از اورينگ ممكن است براي آببندي دو قسمت ثابت (استاتيك) يا دو قسمت متحرك نسبت به هم (ديناميك) استفاده گردد. براي مثال از كاربردهاي اورينگ به صورت ديناميك ميتوان به آببندي شفت پمپها يا پيستونهاي سيلندرهاي هيدروليكي اشاره كرد. در كاربرد آببندي مايع يا گاز به صورت استاتيك:
- اورينگ به گونه اي فشرده ميشود كه لقي به صفر ميرسد،
- ماده اورينگ به گونه اي ولكانيزه شده كه براي سيال غيرقابل نفوذ است،
- جنس اورينگ با سيال سازگار بوده و خورده نميشود
اورينگها يكي از متداولترين روشهاي آببندي در طراحي ماشين آلات ميباشند چرا كه ساخت آنها آسان، قيمت آنها ارزان، نصب آنها ساده و قابليت اطمينان آنها بالا ميباشد. اورينگها قابليت آببندي تا فشارهايي به ميزان ۳۵۰ بار (۵۰۰۰ پوند بر اينچ مربع) را نيز دارند. ماكزيمم فشار قابل تحمل اورينگ به سختي آببند و لقي شيار بستگي دارد
اورينگها را ميتوان به روشهاي مختلفي ساخت كه شامل موارد زير است:
- اكستروژن
- قالبگيري تزريقي
- قالبگيري فشاري
- قالبگيري انتقالي
طراحي و تئوري
اورينگها در سايزهاي متنوع و با اندازههاي استاندارد متريك و اينچي در بازار موجود هستند. سايز اورينگها با قطر داخلي و قطر سطح مقطع (ضخامت) آنها بيان ميشود. استاندارد ISO 3601-1:2012 شامل انواع سايزهاي استاندارد اورينگها، چه متريك و چه اينچي ميباشد. در آمريكا بيشتر از سايز اينچي استفاده ميشود كه مطابق با استاندارد SAE AS568C است. برخي استانداردهاي متداول ديگري مانند استاندارد BS001 تا BS932 در بريتانيا وجود دارند.
كاربرده اورنگ
عملكرد موفق اورينگ بستگي به طراحي مكانيكي صلبي دارد كه بتواند نيروي مؤثري به اورينگ براي تغيير شكل مورد نياز به آن وارد كند. اين كار باعث ايجاد تنش مكانيكي محاسبه شدهاي بين نقاط تماس اورينگ ميشود. تا زماني كه فشار سيال داخل محفظه از تنش تماسي اورينگ بيشتر نشود، نشتي ايجاد نخواهد شد. فشار داخل محفظه از طريق اورينگ فشرده شده، منتقل خواهد شد و در نتيجه هر چه فشار داخل محفظه بيشتر شود، تنش تماسي نيز بيشتر خواهد شد. به همين دليل تا زمانيكه اورينگ دچار شكست مكانيكي نشود به راحتي ميتواند محفظه را آببند نگه دارد. متداولترين عامل شكست عملكرد اورينگها، اكستروژن يا كشيده شدن اورينگ بين قطعات جفت شونده است.
سطح مقطع اورينگ (چپ) و برخي آببندهاي ديگر. O-ring در حقيقت رينگ يا حلقه اي است كه سطح مقطع آن O-شكل يا دايره اي است. اورينگ يكي از كارآمدترين روشهاي آببندي است.
آببندي به گوني طراحي ميشود كه بين سطح آببندي شونده و اورينگ يك تماس نقطه اي ايجاد گردد. اينكار باعث ايجاد يك تمركز تنش موضعي بالا شده كه به حفظ فشار بالاي داخل محفظه كمك ميكند، به گونهاي كه مقدار آن از تنش تسليم بدنه اورينگ فراتر نميرود. ساختار منعطف و لاستيكي اورينگها به كاهش اثر نواقص موجود در سطوح كمك ميكند، با اين حال داشتن يك كيفيت سطح خوب براي آببندي قابل اطمينان الزامي است، مخصوصاً در دماهاي پايين كه عملاً لاستيك به دماي انتقال شيشه رسيده و در حقيقت تبديل به نوعي ساختار بلوري ميگردد. در عملكردهاي ساختار ديناميك يا اورينگهايي كه بر روي سطح ميلغزند و حركت دارند، پرداخت نهايي سطح بسيار اهميت دارد. اگر سطح بيش از حد زبر باشد باعث آسيب ديدن و سايش اورينگ شده و اگر بيش از حد صاف باشد به آببند اجازه روانكاري توسط فيلم مايع را نخواهد داد.
براي دريافت اطلاعات بيشتر به سايت صنايع لاستيك سازي پارسين صنعت مراجعه كنيد.